میرا تصویرگر جامعه‌ای است که «فردیت» هیچ معنایی در آن ندارد. به زبان جامعه‌شناختی، میرا از جامعه‌ای سخن می‌گوید که اصالت با جمع است نه فرد. در چنین جامعه‌ای حتی اگر «فردیتی» را بتوان متصور بود، فردیتی است که تجلی ارزشهای جمعی جامعه است. در چنین جامعه‌ای عرصه خصوصی، شخصی یا فردی -حتی در فردی‌ترین امور مانند روابط جنسی- نه تنها ضد ارزش یا نامطلوب، بلکه فراتر از آن، اساساً مهمل و بی‌معنی‌ست.